Tyniec Mały

          
           Miejsce pełne życia i ciekawych zdarzeń



   

 



 

 

Na kartach historii.......

Tyniec Mały należy do najstarszych i najbardziej rozwijających się wsi gminy Kobierzyce. Położony jest w jej północnej części i graniczy od wschodu z Domasławiem, od południa z Żernikami Małymi, od zachodu z Małuszowem i Biskupicami Podgórnymi i od północy z Bielanami Wrocławskimi (z największym w Polsce centrum handlowo-usługowo-logistycznym) i Nową Wsią Wrocławską (gmina Kąty Wrocławskie). Tyniec Mały zamieszkuje około 1500 osób. Niegdyś wieś rolnicza wysokoprodukcyjna z racji dysponowania gruntami gruntami rolnymi w Polsce. Kiedyś było tu ponad sto rodzinnych gospodarstw rolnych, dzisiaj tylko kilka rodzin utrzymuje się wyłącznie z pracy na roli. Przemiany społeczno-gospodarcze w Polsce po 1990 roku, zmieniły oblicze Tyńca Małego. Dzisiaj trudno nazywać go wsią, gdyż powoli traci charakterystyczne cechy przypisywane wsi. Często nazywany jest miasteczkiem lub po prostu miejscowością. Na szczęście nie ma tu działalności produkcyjnej i wielkiego handlu.

Tyniec M. posiada pełną infrastrukturę techniczną. Sieć wodną i kanalizacyjną, sieć gazową, wszystkie drogi publiczne mają trwałą nawierzchnię i są oświetlone. Przemyślana polityka kolejnych władz gminnych i przedstawicieli wsi, uchroniła miejscowość od nieuporządkowanej zabudowy, zapewniając mieszkańcom wysoki standard życia. Cała wieś ma dobrze opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Są tu podstawowe usługi dla mieszkańców oraz pełna infrastruktura społeczna: nowoczesna szkoła podstawowa z przedszkolem i piękną halą sportową, boisko Orlik, biblioteka szkolna i publiczna z czytelniami, ośrodek zdrowia, dwie apteki, bardzo dobrze wyposażona świetlica wiejska, filia Gminnego Centrum Kultury i Sportu (w Kobierzycach).


Są tu trzy place zabaw dla dzieci i Lokalne Centrum Integracji Mieszkańców z płytą widowiskowo-taneczną, siłownią plenerową i placem zabaw dla dzieci (w trakcie urządzania). Wiele imprez integracyjnych odbywa się na Zielonym Dołku, w części parku podworskiego. Tyniec M. ma siedem stawów i jak na gminę o małej lesistości sporo zadrzewień i zakrzewień. Miejscowość konsekwentnie realizuje opracowaną przez siebie strategię rozwoju (w ramach Odnowy Wsi Dolnośląskiej), w związku z czym ma za sobą trzy projekty z pozyskaniem środków unijnych (Stowarzyszenie Nasz Tyniec Mały). W ciągu roku mieszkańcy i goście maja okazję uczestniczyć w wielu imprezach kulturalnych i integracyjnych, a główną z nich są Dni Tynieckie połączone z dożynkami i odpustem parafialnym, organizowane zawsze w drugą sobotę i niedzielę września. Obchody gromadzą rzesze przybyszów także z pobliskiego Wrocławia. Tyniec Mały ma własną gazetę i własny hejnał grany zawsze podczas wyjątkowych okazji, szczególnie w Dni Tynieckie. Napisał go Janusz Gargała, wieloletni radny i Sołtys wsi a także organista w tynieckim kościele. Tyniec Mały to także parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Kościół z XV/XVI wieku jest w tej chwili restaurowany ze znacznym udziałem finansowym wiernych.

 

W tynieckim kościele znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Boskiej Fatimskiej, ufundowana w 1936 roku przez Marię Józefę von Ruffer, właścicielkę przedwojennego folwarku. Każdego trzynastego dnia od maja do października mają miejsce nabożeństwa fatimskie z procesją wokół kościoła.

 

 

 


Tyniec Mały 2015r

 witacz_polnocny    

 Nazwa miejscowości pochodzi od słowa ,, tyn” – płot, ogrodzenie (słowo słowiańskie, polskie, gwarowe tyn, tynina – ogrodzenie domu z sosnowych lub jodłowych gałęzi), oznaczała więc osadę obronną ogrodzoną ostrokołem z drewna i wałem ziemnym (w ten sposób bez innych umocnień budowano od VI do IX w. najstarsze polskie grody). Dzisiaj na dawny obronny charakter osady wskazuje już tylko położony na niewielkim wzgórku otoczony murem kościół z wieżą strzelniczą. Stąd można wysnuć wnioski, iż wieś Tyniec Mały istniała znacznie wcześniej niż znajdowane dzisiaj wzmianki w materiałach historycznych.


Tyniec Mały to wieś zadbana i wyposażona we wszystkie potrzebne media. Zintegrowani oraz aktywni mieszkańcy współpracują i angażują się w prace na rzecz wsi. Różnorodna oferta kulturalno-oświatowa oraz dostępne usługi umożliwiają mieszkańcom rozwijanie swoich pasji i zainteresowań. Lokalna społeczność korzysta z pięknego parku podworskiego i innych terenów rekreacyjnych we wsi. Małe Sanktuarium Maryjne w Tyńcu znane jest w regionie i posiada rozbudowaną ofertę dla pielgrzymów.

Odnowa wsi

Odnowa wsi – to metoda rozwoju obszarów wiejskich, która odnosi się do pełnego spektrum potrzeb człowieka oraz jego problemów wynikających z zamieszkiwania na obszarach wiejskich. Jest przez nią samą wybrana i skutecznie ją integruje i aktywizuje.
Odnowa wsi jako program regionalny doskonale wpisuje się w Strategię Rozwoju Województwa Dolnośląskiego

– Cel „społeczny” –
Priorytet 2 – Umacnianie społeczeństwa obywatelskiego, rozwój kultury,
Działanie 5 – Aktywizacja społeczności lokalnych, w szczególności z terenów wiejskich i małych ośrodków miejskich.

Cel „przestrzenny” –
Priorytet 2 – Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich, Działanie 3 – Wykształcenie nowej koncepcji wsi - rozwój pozarolniczej aktywności mieszkańców terenów wiejskich
i wykształcenie nowych funkcji dla tych terenów oraz Priorytet 3 – Poprawa ładu przestrzennego, harmonijności struktur przestrzennych,
Działanie 3 – Ochrona dziedzictwa kulturowego.

Program odnowy wsi przynosi olbrzymie korzyści społecznościom lokalnym, które go konsekwentnie realizują. Dotyczą one zarówno sfery materialnej, gospodarczej, jak również sfery związanej z kultywowanie, lub tworzeniem nowych tradycji, ze swoją tożsamością. Powodem jest jego prostota.

Realizacja programu opiera się na trzech zasadach:
1. Oddolności – zaangażowanie i odpowiedzialność społeczności
    lokalnej
2. Pomocniczości – partnerstwo sołectwa z gminą
3. Współdziałania czynników rozwoju lokalnego – wsie posiadają
    przywództwo, akceptowaną przez mieszkańców strategię rozwoju
    opracowaną przez nich samych oraz wsparcie ze strony gminy dla
    realizacji strategii.

 


Program odnowy wsi daje możliwość, poprzez wykorzystanie często uśpionego potencjału wewnętrznego mieszkańców i ich zaangażowania do pracy na rzecz swoich miejscowości, do realnej poprawy jakości życia na wsi.